Filmy lekarz, teatr telewizji

Lekarz psychiatra postanawia zgłosić się na trzy miesiące do szpitala psychiatrycznego jako pacjent, aby w ten sposób lepiej zrozumieć swoich własnych pacjentów i rozwinąć swoje umiejętności zawodowe.

Francuski mistrz gatunku obśmiewa w „Chorym z urojenia” ludzką głupotę, zacofanie, obłudę i podłość. Ukazuje świat, w którym wszyscy są chorzy, tuszując w ten sposób swój smutek, czy swoją samotność. Reżyser Giovanni Pampiglione zamyka ten tekst w niezwykle efektownej i rzadko dziś spotykanej formie komedii dell’arte. To spektakl, który bawi do łez, nie uciekając przy tym od chwil głębokiej refleksji. W roli tytułowej jeden z najpopularniejszych polskich aktorów Andrzej Grabowski.

„Nie znam człowieka, który byłby mniej chory od ciebie i mimo wszelkich starań nie zdołał zrujnować swego zdrowia i nie padł od leków, które zażył” – powiada Berald, brat „chorego z urojenia”. Argan wszakże jest przekonany, że cierpi na najgroźniejsze schorzenia. Ślepo wierzy lekarzom, którzy zgodnie z ówczesną modą i stanem wiedzy medycznej na wszelkie przypadłości ordynują pacjentom lewatywę i środki przeczyszczające. Czując się słabym i chorowitym, pragnie wejść w powinowactwo z lekarzem, dlatego zamierza wydać starszą córkę Anielę za świeżo promowanego medyka, pana Tomasza Biegunkę, do czego gorliwie go namawiają opiekujący się nim doktorzy.

„Krawiec” to opowieść o naszej cywilizacji, w której stawia się na młodość i piękno, zapominając o tym, że w los człowieka wpisana jest śmiertelność. Tytułowy Krawiec niczym Mefistofeles obiecuje wieczną młodość, doskonały wygląd, zabierając jednak tożsamość. Przedstawienie stawia pytania, o to co jest prawdziwe, a co fałszywe, czym jest pogoń człowieka za doskonałym wyglądem i jak kształtuje ona nasze życie. Czy możemy się wyzbyć naszego człowieczeństwa i zapomnieć choćby o macierzyństwie? O tym opowie nowoczesne, pełne zaskakujących rozwiązań scenicznych przedstawienie Marka Bukowskiego. To wielkie show, gdzie odbywa się prezentacja najnowszego dzieła doktora Krawca, największego celebryty wśród chirurgów plastyków. Stare zamienia się w nowe, a nowe pozostaje w służbie starego. Tak to się toczy od wieków. Jednak „Krawiec” ma inny, ukryty sens. Nowy kanon piękna, nowy wzorzec, ideał jakim jest Nana, to za mało. Chodzi o coś więcej, o szycie nowej tożsamości z ludzkiej skóry. To marzenie Krawca, które właśnie się wypełnia.